Recensie Het Nieuwe spookhuis

Recensie Het Nieuwe spookhuis - Tjerk Noordraven

Op aanraden las ik “Het Nieuwe Spookhuis” geschreven door Tjerk Noordraven. Dit is het eerste deel in “De engste serie ooit”, waarvan er nu in totaal vier delen zijn. Op het eerste gezicht doet het boek de serie naam eer aan. De cover is donker, met een griezelig spookhuis op de voorkant. Drie paar beestachtige ogen loeren je aan vanuit de ingang. Dat belooft wat! 

Waar gaat het boek over?

In het verhaal volgen we de tienjarige Nera. Haar vader is de eigenaar van een spookhuis waar ze stad en land mee afreizen om op elke kermis te staan. Nera werkt zelf ook in het spookhuis om er mensen te laten schrikken. Op een dag komen er geen bezoekers meer naar het spookhuis. Er blijkt een nieuw spookhuis te zijn op de kermis dat veel beter is. Alles lijkt er levensecht. De mummie, de faun en de vampier zijn niet van echt te onderscheiden. Nera vind het verdacht en sluipt ‘s nachts het spookhuis binnen om het geheim te ontrafelen achter de griezels. Ze ontdekt dat de griezels levende wezens zijn. De eigenaar van het spookhuis, dwerg Herwald, heeft ze een voor een gevangen en de griezels gedwongen in zijn spookhuis te werken. Na het horen van hun verdrietige verhalen wil ze hen helpen te ontsnappen, maar hoe gaat ze dit doen met de woeste driekoppige hond die op de loer ligt? 

Mijn mening

Het boek ziet er “eng” uit. Aan de bladzijde randen zijn steeds terugkerende tekeningen aangebracht van spinnen, vleermuizen en zombie handen. Op een van de eerste bladzijden staat zelfs “Pas op! Dit boek is niet voor bangerikken!” Dit schepte voor mij torenhoge verwachtingen. Helaas werden deze niet waargemaakt. In het algemeen vond ik dat er spanning ontbrak in het boek. Op het einde na zijn de spannende momenten zo snel voorbij dat je amper door had dat er gevaar dreigde. Naar mijn mening kon daar meer uitgehaald worden als de momenten wat meer uitgerekt werden, zodat ze echt onder je huid kruipen.

De personages vond ik een groot pluspunt van het verhaal. Je krijgt een duidelijk beeld van ze en gaat je ook aan ze hechten. Ze zijn allen heel verschillende en hebben leuke kenmerken, zoals de vampier die slist als hij praat. Regelmatig heb ik moeten glimlachen om de opmerkingen, die personages maakten. Ook vond ik hoofdpersoon Nera heel dapper en stoer. Kinderen zullen naar haar opkijken als ze het boek lezen. 

Het verhaal op zich vind ik erg uniek. Ik heb nog niet eerder griezelboek gelezen dat zich op de kermis afspeelt en het is heel tof om een inzicht te krijgen in het leven dat kermisattractie eigenaren leiden. Het is ook leuk dat de griezels in het verhaal niet de vijanden van de hoofdpersoon zijn, maar juist haar vrienden worden. 

Dit alles maakt dat dit boek heel geschikt is voor kinderen, die willen kijken of griezelboeken iets voor hen zijn. Hoewel het boek er wel zo uitziet is het boek niet eng en zijn de griezels eerder je vrienden dan iets om bang voor te zijn. Het boek is, naar mijn vermoeden, minder geschikt voor kinderen die al veel griezelboeken hebben gelezen. Persoonlijk heb ik alle boeken van Paul van Loon gelezen en als je dat gewend bent is dit misschien niet jouw boek. 

Na dit boek volgen er nog meerdere delen in de reeks en de verhaallijn trekt mij toch wel dusdanig dat ik wil weten hoe het verder gaat.

Ik geef dit boek 3,5/5 sterren.

Het nieuwe spookhuis op de kermis heeft een levensechte mummie die uit zijn sarcofaag kruipt, een faun en zelfs een doodenge vampier die dreigend op je afspringt. Nera ontdekt dat deze griezels echt zijn. Ze zijn ontvoerd door Herwald, de eigenaar van het spookhuis. Nera besluit de griezels te helpen. Maar dat gaat niet zonder gevolgen...