Recensie de Ballade van zangvogels en slangen

Recensie de Ballade van zangvogels en slangen - Suzanne Collins

 

Als Hongerspelen fan is dit boek natuurlijk een must read. De boeken van de Hongerspelen heb ik echt verslonden op de middelbare school. Toen ik hoorde dat er na al die jaren een boek zou komen over de beruchte president Snow had ik wel mijn bedenkingen. Toch was mijn interesse gewekt en kocht ik het boek.

 

 

Waar gaat het boek over?

 

De 18 jarige Coriolanus Snow probeert uit alle macht te verbergen dat zijn familie het niet zo breed meer heeft als voor de oorlog. Hij wil er alles aan doen om de familienaam in ere te herstellen en mentor worden in de Hongerspelen lijkt zijn enige kans. Tot zijn afschuw wordt hij ingedeeld als de mentor van het vrouwelijke tribuut uit district 12. Lager kan hij niet zinken. Zijn kans om de spelen te winnen lijkt nihil. Toch weet het meisje tijdens de boete iets los te maken bij hem. Is ze wel zo’n slechte kandidaat als hij dacht? Is er niet toch een manier om te kunnen overwinnen?

 

Mijn mening

 

Het eerste wat me opviel is dat dit boek een gigantische pil is. Iets wat mij altijd afschrikt. De kleur van de kaft is donkergroen en op de voorkant zien we de bekende spotgaai, het symbool van de Hongerspelen boeken. Ook zien we een slang. Wat zal die betekenen?

 

Ik lees bij lange na niet genoeg Dystopie boeken en ben meteen weer helemaal terug in de Hongerspelen wereld. We leren deze op een hele andere manier kennen. Het o zo rijke Capitool is 60 jaar voor Katniss’ Hongerspelen nog een vervallen stad. De Capitool heeft de oorlog net gewonnen en zijn eerst zo rijke inwoners hebben er alles aan moeten doen om te kunnen overleven. 

 

Coriolanus is een slechterik, dat weten we al uit de latere boeken. Het is dus even wennen om in zijn hoofd te kunnen kijken als hij nog jong is. Zijn denkwijze is bijzonder, maar vaak weet hij de lezer toch te overtuigen dat de keuzes die hij maakt de beste zijn. Ondanks dat je weet wat hij over tientallen jaren gaat doen, ga je toch met hem meeleven. Zeker als er liefde uit een onverwachte hoek komt. 

 

Het boek leest niet perse vlot en lijkt qua schrijfstijl niet echt op de Hongerspelen, maar is wel spannend. Dat het boek dik is stoorde mij dus helemaal niet. Ik had hem in een paar dagen uit. Het Hongerspelen gedeelte van het boek hield me op het randje van mijn stoel. Wat zou er gebeuren? Wie zou er winnen? En hoe zou dat invloed hebben op Coriolanus’ toekomst? De Hongerspelen blijken nog duisterder dan ze al waren en niet alleen de tributen moeten vrezen voor hun leven. Het verhaal is vrijwel constant beklemmend. Ik moest gewoon verder lezen. Dit hield aan tot deel 3 van het boek. Een schokkende gebeurtenis vindt plaats. Alleen kabbelt het verhaal hierna een beetje voort. Op het einde neemt het verhaal plots meerdere vreemde wendingen, waar ik me niet in kon verplaatsen. Het voelde een beetje afgeraffeld. Dat vind ik erg jammer. Zeker omdat er wel veel ruimte is voor andere kleine, in mijn ogen onnodige scenes. Ook had ik verwacht dat we misschien een scenes uit de Hongerspelen trilogie zouden krijgen, maar dan uit Snow’s ogen. Helaas was dit niet zo en de rest van het pad naar zijn presidentschap moeten de lezers maar zelf invullen. 

 

De personages in het boek vind ik ondanks dat alles goed neergezet. Je krijgt een heel nieuw beeld van President Snow en ook waarom hij Katniss waarschijnlijk bij voorbaat al zo haat. Het is een bijzondere jongen, die je door het boek heen steeds verder ziet doordraaien. Lucy Gray was een van mijn favoriete personages. Een stoere meid, die zichzelf groot weet te houden in de benarde omstandigheden waarin ze beland. Het is jammer dat ze haar ballade aan het einde van het boek waarmaakt. 

 

De Ballade van slangen en zangvogels is echt een boek voor de Hongerspelen-fans. Ik zou niet aanbevelen om dit boek te lezen, als je de andere boeken niet gelezen hebt. De Honger spelen trilogie bestaat uit De Hongerspelen (deel 1), Vlammen (deel 2) en De Spotgaai (deel 3). De Ballade van slangen en zangvogels kan als deel 0,5 gezien worden. 

 

Er is voor zover nog niet bekend of er een vervolg gaat komen op De Ballade van slangen en zangvogels. Ook is het niet bekend of er nog andere prequel gaan komen. Er is wel een film in de maak van De Ballade, dus daar kunnen we reikhalzend naar uitkijken. 

 

 Ik geef dit boek 4/5 sterren.

 

 

 

Het is de ochtend van de boeteceremonie waarmee de tiende jaarlijkse Hongerspelen worden ingeluid. In het Capitool bereidt de achttienjarige Coriolanus Snow zich voor op zijn enige kans op roem en succes, als mentor in de spelen. Zijn ooit zo machtige familie heeft het moeilijk en hoe het hun verder zal vergaan, hangt af van Coriolanus’ prestaties. Hij moet charmanter, slimmer en geraffineerder te werk gaan dan zijn medestudenten en zijn tribuut naar de overwinning helpen.

Maar het zit hem niet mee. Hij krijgt de vernederende opdracht om mentor te zijn van de vrouwelijke tribuut uit district 12, het laagste van het laagste. Vanaf nu zijn Coriolanus en zijn tribuut verbonden door hun lot: iedere keuze die hij maakt kan leiden tot gunst of mislukking, zege of ondergang. In de arena zal worden gevochten tot de dood. Buiten de arena begint Coriolanus mee te leven met zijn tribuut… en moet hij kiezen wat hij belangrijker vindt: de regels blijven volgen of doen wat nodig is om te overleven.